Maybe we could be a symphony

 Hey guys, we're back۱- این چند روز باعث شد بفهمم که به طرز نگران کننده ای به اینجا وابسته ام. میگم نگران کننده، چون همیشه میدونستم ها، ولی الان دوباره برام کاملا واضح شده که هیچ چیز موقتی تر و "سراب Maybe we could be a symphony...

فرار از این مودِ اجتناب ناپذیر هم غیرممکنه.

این فکر که ما فقط بلدیم موقعیتای مزخرف و ناراحت کننده و بی اهمیت رو یکم قشنگ تر از چیزی که هستن بنویسیم.

Maybe we could be a symphony...

پارسال همین موقع، همین ماه ریدینگ چلنج گودریدز رو با موفقیت تموم کرده بودم و هفتاد و شیش تا کتاب خونده بودم.

وات د چجوری واقعا :|

چتری داشتم و مدام مجبور می شدم از جلوی چشمام فوتشون کنم.

سر چیزایی ناراحت و عصبانی می شدم که الان وقتی بهشون فکر میکنم بی تفاوت تر و خسته تر از اونی هستم که حتی ابرو بالا بندازم.

پارسال خیلی چیزا، و خیلی آدما بودن؛ که امسال نیستن.

Maybe we could be a symphony...

*ما وجود نداریم مگر وقتی کسی باشد که بتواند ببیند ما وجود داریم. خب این نظریه خیلی جای بحث داره. نظر شما چیه؟ *آنچه می گوییم هیچ معنایی ندارد مگر زمانی که کسی بتواند آن را بفهمد. در میان دوستان بودن ی Maybe we could be a symphony...

یکیم نیست نصفه شبی پیشش یکم هوار بزنم و انقد فن گرلی کنیم تا بپوکیم.

هوف

عجب اجرایی بود :|

(همانا که حتی اگر آرمی یا علاقمند نیستین هم پیشنهاد می شود برین ببینین D: 

Melon music awards 2019_ BTS performance )

Maybe we could be a symphony...

از جمله لحظات کوتاهی که این چند روز یه گوشه ای نوشتم تا یادم بمونه:صبح ساعت چهار یدفعه بیدار شدم. رفتم کنار پنجره، پرده رو کنار زدم و شفاف ترین و قشنگ ترین حالت آسمون رو دیدم :) هنوز تاریک، ولی پر از Maybe we could be a symphony...